Heb jij je ooit afgevraagd waarom we verslaafd zijn aan suiker? Waarom smaakt het zo goed en waarom kunnen we eigenlijk bijna niet zonder? Ik vertel je 3 oorzaken die relevant zijn bij een suikerverslaving.
Verslaafd aan suiker, mede mogelijk gemaakt door de voedingsindustrie.
Ik geef in eerste instantie de schuld aan de voedingsindustrie. Zij weten dat suiker een product is wat bijna iedereen lekker vindt en waar we (te) veel van eten en drinken. Dus als zij maar zo veel mogelijk verschillende suikerhoudende producten maken, dan verdienen zij daar goed aan. De voedingsindustrie boeit het niet wat het doet met jouw gezondheid. Dus let op: dat zij talloze suikerhoudende producten op de markt brengen, wil niet zeggen dat jij dit als consument ook moet kopen! Maar de verleiding is helaas vaak te groot en zo houden wij deze cyclus in stand. Er is veel vraag naar suikerhoudende producten, dus het aanbod zal altijd blijven bestaan en alleen maar groter worden.
Suiker biedt troost en fungeert als beloning.
De tweede oorzaak waardoor je verslaafd kan raken aan suiker ligt gevoeliger, je opvoeding. Misschien is het je wel eens opgevallen dat wanneer je als kind op de grond viel, je getroost werd met een ijsje. Of wanneer een kind zijn zwemdiploma gehaald heeft, het beloont wordt met een zak snoep. Wanneer een kind meegeholpen heeft met huishoudelijke taken, vragen ze een snoepje als beloning. En zelfs als kinderen boterhammen eten, moet de eerste met hartig beleg zijn en mag de tweede pas met zoet beleg. (Lang leve het kinderdagverblijf). Op deze manier wordt al jong aangeleerd dat je beloont wordt met zoet, nadat je eerst je ”gezonde” hartige broodje op hebt. Wat je als kind in grote lijnen aangeleerd krijgt, is dat suiker ingezet wordt als beloningssysteem.
Op latere leeftijd vind jij namelijk dat je die reep chocola wel verdient hebt, want je eet al een week gezond. Of dat biertje wat je verdient hebt na het werken in de tuin. Zelfs wanneer je verdrietig bent grijp je naar zoetigheid. Want dat bied troost en dat doet je denken aan vroeger. Dat gaf toen een gelukkig gevoel en nu nog steeds. Het is dus niet raar dat een gedeelte van de samenleving verslaafd is aan suiker en emotie eters zijn.
Suiker > dopamine > geluksgevoel!
Kom ik bij het volgende punt. Tijdens het eten van suiker wordt er in je hersenen dopamine aangemaakt. Dopamine zorgt voor een gelukzalig gevoel. Dus je kan je vast voorstellen dat er mensen zijn die suikers nodig hebben om zichzelf gelukkig te voelen. Uiteindelijk komt er een moment dat je dopamine level weer zakt en kom je in een dip. Dát is het moment waarop mensen weer grijpen naar suiker. Suiker maakt je gelukkig. Wanneer suiker voor jou de enige geluksmaker in je leven is, krijg je vreselijk veel suiker binnen. Dit leidt op de lange termijn naar lichamelijke gezondheidsklachten zoals overgewicht en/of diabetes.
Het zou beter zijn als de factoren die bij jou dopamine aanmaken, lekker in balans zijn. Ik krijg bijvoorbeeld een heel gelukkig gevoel wanneer ik luister naar muziek, knuffel met mijn kinderen, vrij met mijn man, de planten in mijn tuin onderhoud en zelfs wanneer ik de was doe! Zo zie je dat er veel manieren zijn om dopamine aan te maken en je gelukkig te voelen, zonder dat je daarvoor suikers nodig hebt.
Verslaafd aan suiker, wat kan je eraan doen?
Wanneer je in de supermarkt loopt, is het een kwestie van gewoon niet kopen! Ze bieden van alles aan, maar nogmaals, je hoeft het niet te kopen! Daarom geef ik ook de tip om geen boodschappen te doen wanneer je trek hebt. Als je trek hebt zijn paprika ’s niet aantrekkelijk en chocola wel.
Als je ermee opgegroeid bent en suikers eet als troost of beloning, dan zal jij jezelf een nieuw beloningssysteem moeten aanleren. Dat zal niet meevallen. Maar iets wat in je systeem zit en al jaren een gewoonte is, kan je best veranderen. Maar wel met de juiste mindset én een goede dosis discipline!
Als jij hard gewerkt hebt in de tuin, welke beloning zit daar dan aan vast? Al ben ik eigenlijk van mening dat de beloning is dat je er een nette tuin aan overhoudt en je jezelf daar een compliment voor mag geven. Maar stel nou dat je toch vindt dat er een materialistische beloning aan vast moet zitten. Moet dat dan persé iets te maken hebben met suiker? Of kan het ook zijn dat je lekker een boek gaat lezen in je net mooi op orde gemaakte tuin? Of je vind dat je zo hard gewerkt hebt, dat je nu van jezelf een film mag kijken op Netflix?
Welke suiker beloning zou jij kunnen vervangen voor iets anders? Heb jij hulp nodig met het uit je systeem halen van oude gewoontes? Ik schreef daar een blog over die je kan gaan helpen voor de eerste stap naar gezonder leven. Deze lees je HIER.
Photo by Sharon McCutcheon on Unsplash
